vanalles en nog wat

Hallo daar!!

Hoe gaat het daar in het ijskoude België? Hier is het soms ook wel slecht weer. De laatste dagen heeft het niet geregend en is het lekker heet, maar normaal regent het zo even stevig in de namiddag, wat wel heerlijk is, want dan koelt het lekker af!

Gitega: tweede grootste stad van het land

Hier gaat het goed ze!

Ik moet toegeven dat het op werkvlak wat moeilijk gegaan is in het begin. De communicatie tussen enkele stafleden van ADISCO en mij verliep niet echt vlot en er waren wat misverstanden in verband met mijn taakomschrijving. Nu gaat het een heel stuk beter. Ik ga graag naar mijn werk.

Ik ben vaak op terrein, gemiddeld zo een 3-tal dagen per week. Dat is echt interessant! Het binnenland is in geen enkel opzicht te vergelijken met Bujumbura! Ik ben echt heel dankbaar dat deze job de 2 wat met elkaar kan combineren.

Het werk bestaat nu eigenlijk vooral uit het verbeteren van de opvolgingssystemen van de kredietsystemen en fondsen.

ADISCO steunt boerengroepen in het realiseren van hun eigen plannen. Zo zijn er groepen die beslist hebben om geiten te kweken. Zij hebben ADISCO gevraagd om hen te helpen met het verbeteren van het lokale ras. ADISCO is dan op zoek gegaan en heeft een fokker gevonden die bokken van een verbeterd ras verkocht tegen een redelijk prijs. ADISCO verkoopt deze bokken op krediet door aan de boerengroepen die geïnteresseerd zijn. Na 1 jaar moet de prijs van de bokken zijn terugbetaald aan ADISCO. De boerengroepen hebben een systeem bedacht waarbij elke persoon die een lokale geit wil laten dekken door een verbeterde bok, een bepaald bedrag moet betalen aan de groep. Zo verdient de groep geld aan de bok, verbetert het ras, en kan de groep na 1 jaar het bedrag terugbetalen en de jaren erop een groepskas aanleggen en sparen of investeren.

Geiten geven op krediet aan boerengroepen; de groepen discussiëren over de prijs en de keuze van de geit

Het is eigenlijk wel ongelooflijk hoe sterk deze groepen zijn. Zowat overal in het land hoor je 'Muzungu, donne-moi l'argent!'. In de regio's waar dit project echt aanslaat, hoor je niemand zoiets zeggen. Integendeel. De mensen nodigen je uit bij hen thuis en trakteren je op een fanta citron of een bord rijst. Zij zien in dat de ontwikkeling van hun land niet gebaseerd kan zijn op donaties van de blanken, maar dat zij het zelf zijn die hun toekomst in handen moeten nemen. Hun fierheid is hersteld en ze ondernemen continu kleine projecten die ze zelf opzetten en financieren, met ondersteuning en begeleiding van ADISCO. En ik heb gezien hoe snel dergelijke kleine projecten een impact kunnen hebben op het leven van de boeren...

Project 'champignon'

Discussiëren binnen de unie

Na de vergadering: tijd voor dans!

De volgende weken ga ik steeds meer beginnen werken voor CADEC. CAM, de derde organisatie neem ik er binnen enkele maanden bij. Zo heb ik rustig de tijd om me wat in te werken bij elke partner.


Op sociaal vlak loopt alles op wieltjes. Ik zit hier echt heel graag. Ik heb een kleine bende kameraden en enkele goede vrienden gemaakt. Mijn hobby's op dit moment zijn: Kirundiles, gym & toniccen en naailessen volgen. Normaal beginnen er zeillessen vanaf dit weekend. Decadent! Maar ik kijk er wel naar uit!

Typisch middageten op terrein: brochetten (mijn 2 dichte collega's, de animator en de chauffeur)

Vieren in Buja

Over de veiligheid is het nog steeds moeilijk om een uitspraak te doen. Kleine criminaliteit is er overal. Dieven, kleine bendes,... Ik heb persoonlijk niet zo veel meer gehoord over de rebellen in de bossen. Ze houden zich precies wat gedeisd. Wat wel zeker is , is dat het leger zich klaarmaakt voor een eventuele aanval. Collega's van me wisten me te vertellen dat het Burundese leger voor veel geld wapens en helicopters hebben gekocht van Oost-Europa. Bij levering bleek echter niets te werken. De helicopters vliegen niet en de wapens zijn enorm oud. Ik vraag me dat af in hoeverre het leger de bevolking kan bijstaan moest het ooit zo ver komen. Misschien beter niet bij stilstaan...


Voila, hier even kort een update.


Bedankt voor al jullie leuke mailtjes!!


Ik denk vaak aan jullie!


Dikke zoen, Stephanie

Amahoro!

Hallo!!

Intussen zit ik al anderhalve maand in Burundi. Wat vliegt de tijd!

Werk:

Ik ondersteun 3 partnerorganisaties van BD: Adisco, CADEC en CAM. Momenteel werk ik vooral voor Adisco. Zij zijn de grootste organisatie, gebaseerd in Buja. Ik werk er binnen het project Haguruka (=Lève-toi! Agit!). Met dit project helpen we gemotiveerde, actieve boerengroepen om autonoom te worden: zowel op het vlak van financiën, als op het vlak van techniek.

Mijn functie bij deze organisatie zal vooral bestaan uit de ontwikkeling van een nieuw mechanisme van mobilisatie van fondsen. Hiervoor moet ik echter eerst de realiteit wat beter leren kennen. Ik heb daarom een uitgebreide vragenlijst opgesteld in verband met alle soorten fondsen die er nu in dit project bestaan. Ik zou dan met deze lijst graag boerengroepen, boerenunies en animatoren op terrein ontmoeten en leren kennen. Ik heb de lijst alvast doorgegeven aan de directeur en hoop morgen te weten wat hij ervan denkt.

Ik hoop echt dat ik binnenkort helemaal aan de slag kan! Nu werk ik ook veel, maar nog niet heel gericht...en dat is een beetje (heel) frustrerend soms.

Terreinwerk

Bezoek bij groepen van CADEC

Sociaal:

De eerste dagen heb ik hier doorgebracht in een protestantse procure en in een rendez-vous hotel. 2 extremen. Maar heel fijn waren deze plekken toch niet. Dan ben ik maar volop beginnen zoeken naar andere jongeren die iemand zochten om mee samen een huis te huren. Alleen is toch maar alleen he! En zo ben ik op Sara gestoten. Zij werkt als junior assistent voor BTC en huurt, samen met haar Burundese verloofde David en diens twee zussen, een leuk appartement. Bij haar heb ik ongeveer een maand gelogeerd!! Heel tof! Twee weken geleden zijn er een 10-tal nieuwe BTC-junioren toegekomen, en sinds vorige week woon ik met 3 van hen in ons huisje! Heel leuk, een eigen stek hebben. We krijgen constant volk over de vloer, heel gezellig!

Een pintje drinken aan het meer, af en toe (tot nu toe van de verte) nijlpaarden zien, naar de markt mooie pagnes gaan kopen, lekker eten, gezellig BBQ-en, een frisse duik nemen in het meer of een zwembad, aan ontspanningsmogelijkheden ontbreekt het hier alvast niet!

Ontspanning: weekendje Nyanza-lac

Ontspanning: weekendje Nyanza-lac

Verlovingsfeest en verjaardagsfeest Sara-David

Voetbalmatch Burundi-Ivoorkust (selectie Afrikaanse Cup)

Kirundi:

Ik volg Kirundi-lessen. Kirundi is een bantoetaal, echt helemaal anders dus dan de andere talen die ik ken. MOEILIJK! Vanavond in de les gaan we dieper in op de 16 klassen bijvoorbeeld: de klasse van de objecten, die van de dieren, die van de mensen,...elk uiteraard met zijn eigen regels. Mja :/


Veiligheid:


In de krant stond een van deze dagen nog 'Danger à Bujumbura'. Er zijn rebellen die zich verstoppen in de bossen van Bujumbura Rural. Hun legertje zou voor het grootste deel bestaan uit gedeserteerde militairen en felle aanhangers van de oppositiepartijen van de vorige verkiezingen. Een maand geleden was het even wat heet. Op enkele dagen tijd werden er eerst een 17-tal boeren dood gevonden in het meer, en daarna 18 dode politiemannen. Werk van de rebellen waarschijnlijk...Aan de andere kant blijft het toch steeds gaan over rumeurs, men heeft nog niet veel concrete feiten blootgegeven...

De laatste weken lijkt het mij wat rustiger. Er is altijd wel veel leger en politie op straat. (Of dat een goede zaak ik weet ik wel nog niet echt. Zij zijn hier echt enorm enorm corrupt) Ook zijn alle wegen naar het paleis sinds de aanslag van de Somaliërs in Oeganda, afgezet. Burundi heeft immers veel soldaten zitten in de Afrikaanse Unie in Somalië en heeft al bedreigingen ontvangen. Er zijn ook veel paspoort- en wapencontroles. Went wel?

Zozo, dat was even een bondige samenvatting van mijn leventje hier.

Nu hopen dat ik dit gepost krijg ;)

Hele dikke zoen aan iedereen!! Keep me posted!

Nagasaka, Stephanie

Stage in Oeganda

Hallo!!

Ik heb de eerste twee weken van september in Oeganda doorgebracht bij wijze van 'stage'. Ik heb gedurende 10 dagen nauw samengewerkt met een coöperante van Broederlijk Delen die gespecialiseerd is in microfinanciering. Haar werkervaringen zullen zeker relevant zijn voor mijn toekomstig werk in Burundi.

Zo heeft zij een workshop gegeven voor de vertegenwoordigers van de partnerorganisaties van BD en hun boerengroepen in Lira, in de Lango-regio, helemaal in het noorden van het land.

Lira, Lango-regio, Noord-Oeganda

Tijdens deze workshop werd nagedacht over welke financieringsmogelijkheden op dit moment worden aangewend door de boeren voor enkele specifieke doeleinden. Zo kwam men tot de constatatie dat er wel voldoende financiële middelen ter beschikking staan voor de economisch actieve boeren; maar dat er voor de boeren die zelfvoorzienend zijn in hun eten, geen aangepaste kredietsystemen bestaan...

Zo zijn er wel veel microkredietinstellingen aanwezig in Lira. Het probleem is echter dat zij een garantiebewijs willen voordat ze een lening geven. Er zijn echter boeren die echt niets te bieden hebben, en dus geen recht hebben op een lening voor bijvoorbeeld de aankoop van ossen en een ploeg.

Aan deze doelgroep worden er informele kredieten aangeboden door enkele lokale NGO's. Zolang het geld dient om iets productiefs te doen dat past in de visie van de NGO, dan geven zij aan flexiebelere condities leningen. Voorwaarde is wel dat de boeren zich organiseren in groepen. De groep staat dan garant voor de terugbetaling. Als 1 lid niet terugbetaalt, dan moeten de andere leden daar voor opdraaien. Met behulp van dit solidariteitsprincipe kunnen deze boeren een lening vastkrijgen en zijn de partnerorganisaties zeker van een terugbetaling.

Na 6 maanden, of een jaar, is het geleende krediet normaal terugbetaald, hetzij in natura hetzij cash. Dan kan dat krediet doorgegeven worden aan een volgende boerengroep. Op deze manier blijft dit systeem duurzaam.

Dit is zowat het algemene idee van een informeel kredietfonds (of rollend fonds).

Dergelijke systemen van rollende fondsen vergen echter een strikt en duidelijk reglement voor de partnerorganisatie, voor de boerengroepen en voor de boeren zelf. Ze vereisen ook aangepaste monitoringssystemen en evaluatietechnieken op verschillende niveaus.

Rond deze moeilijke thema's werd er gediscussieerd tijdens de workshop.

Debat

Een resultaat van een groepswerk: 'Ontwerp een gezondheidsfiche die elke analfabete boer kan bijhouden om de gezondheid van elk van zijn varkens te beëvalueren op lange termijn'. Op deze manier kan ook worden bijgehouden wat er met de piggetjes gebeurt nadat het 'moedervarken' als rollend fonds is doorgegeven aan een volgende groep. Zijn ze gestorven? Hebben ze zelf piggen gekregen? Zijn ze verkocht?... En zo eigenlijk: 'Heeft de boer iets productiefs gedaan met zijn krediet?'

Terreinbezoek met ICES, een partnerorganisatie van BD. ICES heeft een jaar geleden 5 varkens geschonken aan deze vrouwengroep. De varkens lijken in zeer goede gezondheid en hebben reeds heel wat biggen gekregen. Binnenkort moeten de volwassen varkens worden doorgegeven aan een volgende groep en moet deze vrouwengroep proberen om zelf een duurzame varkensteelt te maken, vertrekkende van de biggen die ze nu in hun bezit hebben.

Oversteek van de Nijl

Het was echt een zeer interessante en leuke ervaring in Oeganda. Nog eens bedankt Frans en Lut voor de hartelijke ontvangst, de goede raad, en al jullie hulp! Het zal zeker van pas komen!

Heel veel liefs aan iedereen in België!!!

Vergeet me zeker niet op de hoogte te houden van al jullie ondernemingen, avonturen en twijfels!!

Zoen!!! Stephanie

PS: Dit bericht is 15 septmber geschreven, maar pas vandaag, 2" september is de internetverbinding snel genoeg om ze te kunnen posten :/

Coöperante in Burundi

Dag iedereen,

Na de verwoestende aardbeving van 12 januari 2010, ben ik, samen met 3 andere vrijwilligers en 2 coöperanten van Broederlijk Delen geëvacueerd uit Haiti. Alles ging op dat moment verschrikkelijk snel. De communicatiekanalen in Haiti lagen plat. Van vele mensen wisten we niet of ze nog in leven waren. Het was echt moeilijk om me terug aan te passen in België. Mijn hoofd en hart lagen nog steeds in Haïti. Daarom ben ik in mei voor een maand op eigen rekening naar Haiti teruggekeerd. De toestand is er nog steeds ermbarmelijk. De straten en pleinen zijn bezet met tenten en het puin is nog steeds niet geruimd. Drinkbaar water is niet makkelijk te verkrijgen en de prijzen van het voedsel zijn gestegen. Het gevoel was zeer dubbel. Aan de ene kant deed het echt deugd om mijn collega's en vrienden terug te zien, aan de andere kant deed het ook enorm veel hartzeer om Haïti (weer) in deze toestand te moeten verlaten.

Mijn ervaring in Haïti heeft een diepe indruk bij me achtergelaten. Ik heb veel nagedacht over het concept van ontwikkelingssamenwerking. Vele NGO's geven gratis zaaigoed, opleidingen ...Iteca deed dat bijvoorbeeld nooit. De plannen en ideeën kwamen altijd van de Haitianen en ik begeleidde en hielp hen zo veel ik kon. Maar alles lag in hun handen. En daar houd ik van. Zo moet ontwikkelingswerk zijn volgens mij. En als alles dan echt goed gaat, dan hebben de landen in het zuiden ons na zoveel jaar helemaal niet meer nodig...

Op 2 september vertrek ik als coöperante voor Broederlijk Delen naar Burundi. Ik zal er gedurende 2 jaar werken voor de organisaties ADISCO, CADEC en CAM. De projecten die ik er zal ondersteunen hebben vooral te maken met lokale spaar-en kredietsystemen.

Via deze blog zal ik jullie wederom op de hoogte houden. Ik zal wel mijn uiterste best doen om deze keer iets vaker iets te posten ;)

Groetjes, Stephanie

PS: In Gros Morne is KOPKOMFG momenteel aan het onderhandelen met Coca-Cola. Zij zijn geïnteresseerd in de Haitiaanse mango's en bieden KOPKOMFG betere condities en een betere prijs aan dan de vorige opkoper Miranel. Zodra ik iets meer weet, zet ik het op deze blog.